Meşe Ağacı Alerjisi, Avrupa’da yaygın olan ağaçtan gelen polen neden olur. Diğer çiçekli bitkilerden polenlere karşı bazı çapraz alerjiler de vardır.
Meşe Almanya’da yaygındır ve kayın ailesine (Fagaceae) aittir. Meşe ayrıca Avrupa’da en yaygın ağaçtır. Meşe 40 metre yüksekliğe ulaşabilir. Geniş gövdesi genellikle marangozlukta, mobilya yapımında ve ev yapımında kullanılır.
Meşe ayrıca viski ve şarap vb. için de kullanılır. Meşe ağacı alerjisi meşe poleninden kaynaklanır. Nezleyi tetikler, ancak son derece nadir bir tetikleyicidir. Meşenin meşe palamutları da hayvanlar tarafından besin kaynağı ve domuz yetiştiriciliğinde (hayvancılık) yem olarak kullanılır.
Meşe ağacı alerjisi esas olarak Şubat’tan Nisan’a kadar olan ana çiçeklenme döneminde ortaya çıkar. Meşenin erken çiçek açanlara ait olmasının ve ılıman bir kıştan sonra daha erken çiçek açmaya başlamasının nedeni budur.
Carballo meşe ve dişbudak meşesi olarak da bilinen meşe, Avrupa’nın en beğenilen ağaçlarından ve en eski kültürel sembollerden biridir. Genel olarak, meşe ağaçlarına güzellikleri ve ürettikleri yiyecekler nedeniyle tarih öncesi dönemden beri önem verilir.
Ortak meşe görkemli bir gövdeye sahiptir. 4 ila 12 metre yüksekliğiyle, geniş tacı, güçlü dalları ve gövdedeki bölünmüş kabuğu ile dikkat çeker. Gövdesi geniştir; bazı türlerin çevresi 10 ila 12.2 metre arasında değişir. Kabuk grimsi-kahverengi renktedir ve orta derecede derin çatlaklar gösterir.
Yaprak döken bir ağaç olarak sonbaharda yapraklar yere düşer ve çürür. Yapraklar 7-14 cm uzunluğunda, çok kısa yaprak sapı, her iki yanda 4-5 düzensiz lobludur. Rengi yeşildir, ancak alt kısmı üst kısımdan biraz daha soluktur.
Erkek çiçekler küçük gruplar halinde veya soliter sarkık tomurcuklar halinde büyürken, dişi çiçekler tek tek veya dalların uçlarında gruplar halinde görünür. Çiçeklerin rengi yeşilden açık kahverengiye kadardır.
Meşe ve diğer meşe türlerinin meyveleri yaklaşık 2-2,5 santimetre uzunluğunda meşe palamududur. Sert bir kabukla çevrili tek oval kahverengi tohumdan ve üstte bir delikten oluşur. Kubbesi odunsu, grimsi yeşil renktedir ve dişi çiçeklerin tabanı olduğu için oluşumdan önce ortaya çıkar. Meşe palamudu, 3 ila 7 santimetre uzunluğundaki uzun saplarda 1 ila 4’lü gruplar halinde büyür.
Meşeler kuzey yarımküreye özgüdür ve Rusya ve Orta Asya, Kafkaslar ve Anadolu’nun bazı bölgeleri dahil olmak üzere Avrupa’nın çoğuna özgüdür. Türler Kuzey Afrika’ya özgüdür ve Çin ve Kuzey Amerika’da vahşi doğada yaşamak için yayılmıştır. Akdeniz bölgesinin bazı kısımlarında ve uzak kuzeyde daha nadir olmasına rağmen, Birleşik Krallık ve Batı Avrupa ülkelerinde çok yaygın bir türdür.
Çoğunlukla yaprak döken ormanlarda bulunur ve ılıman bölgelerde yetiştirilir. Tam güneşte, çok soğuk olmayan, ancak çok sıcak olmayan sıcaklıklarda iyi yetişir. Kışın uykuda olmasına rağmen, düşük sıcaklıklara dayanabilir. Güzelliği ve diğer özelliklerinden dolayı Avrupa’da parklarda, bahçelerde ve diğer kırsal ve kentsel alanlarda yaygın bir ağaçtır.
Ağaç, ilkbahar ortasında, yaklaşık olarak Nisan ve Mayıs ayları arasında, yapraklardan önce veya yapraklarla aynı zamanda (yaprak döken bir tür olduğunu unutmayın) çiçek açmaya başlar. Rüzgarla tozlaşır ve döllenmeden sonra meyve gelişir. Tohumlar eylül ayından ekim ayına kadar olgunlaşır.
Birçok meşe çeşidi, doğrudan toprağa ekilebilen tohumdan çoğaltılır. Kil de dahil olmak üzere çeşitli toprak türlerinde büyüyebilir, ancak iyi bir nem seviyesine sahiptir. Genç ağaçların sürekli neme ihtiyacı vardır. Ormancılık için kullanılan bazı çeşitleri de vardır.
Ahşap endüstrisinde uzun zamandır büyük önem taşımaktadır. Bugün türler öncelikle çok güçlü ve dayanıklı olan ahşap için yetiştirilmektedir. Varil ve gemi yapımından mobilyaya kadar her şeyi inşa ettikleri malzemedir.
Meşe palamutları yenilebilir, ancak kuşlar ve sincap gibi memeliler bunlardan en iyi şekilde yararlanır. Hayvan yemi olarak kullanılabilirler. İnsan tüketimi için, yüksek tanen içeriğine sahip kahverengi deri ve dış kabuk çıkarılır, kaynatılır ve ıslatılır.
Daha sonra una eklemek için öğütülebilir veya çorbalara eklemek için doğranmış olabilirler. Yağı, Kuzey Afrika’nın bazı bölgelerinde yemek pişirmek için kullanılır. Bazı insanlar kronik ishal, dizanteri, kanama ve aralıklı ateşleri tedavi etmek için bir kabuk kaynatma kullanır. Meşe ağacı alerjisi için ağacın özellikleri dikkate alınmalıdır.
Meşe ağacı alerjisi belirtileri diğer alerji belirtilerinden farklıdır. Bu belirtiler;
Meşe ağacı alerjisi testleri bir dermatologda yapılmalıdır. Bir nezle türünün olası bir nedeni meşe polenine alerjiyi tetikleyebilir. Muhtemel çapraz alerjilere karşı meşe alerjisi şunları içerir:
Bunlar meşe gibi diğer benzer alerjenleri kullanır. Ancak iyi olan durum, bu alerjinin meşe polenine çapraz alerjik olabilmesidir.
Meşe palamudu genellikle hayvan yemi ve ayrıca el sanatları için kullanılır ve toplanır. Prensipte, meşe ağacı alerjisi türlerinden kaçınmak nezle için mantıklı bir terapötik önlemdir. Bu nedenle polen uçuş süreleri için de geçerlidir, mümkün olduğunca dışarı çıkmamaya ve pencereleri kapalı tutmaya özen gösterilmelidir.
Polen filtreleri, hava temizleyiciler, burun filtreleri, solunum cihazları, elektrikli süpürgeler, klima sistemleri ve ayrıca arabalardaki filtreler de polen kirliliğini azaltabilir. Akut semptomlar damla ve tabletlerle (antihistaminikler) tedavi edilebilir. Birçok alerji ilacı, eczanelerde bile reçetesiz olarak mevcuttur veya daha ucuza çevrimiçi olarak sipariş edilebilir.
Dairenizin, halıların, döşemeli mobilyaların düzenli ve kapsamlı temizliği, kıyafetlerinizin değiştirilmesi, temizlenmesi ve yatmadan önce saçınızı yıkamak da polen sayısını azaltmaya yardımcı olur. Duyarsızlaştırma ile meşe ağacı alerjisi için semptomları kalıcı olarak azaltabilir veya hatta ortadan kaldırabilirsiniz.
Meşe ağacı alerjisi fiyat bilgisi için doktorunuza danışabilirsiniz. Ayrıca meşeler (Quercus cinsi) yaklaşık 450 farklı süs ve kereste ağacı ve çalı türünü içerir. Yüksek oranda tozlaşan, rüzgarla savrulan meşeler genellikle alerjiktir ve şiddetli reaksiyonlara neden olabilir.
Rinit semptomlarının ana nedeni olan polen üretirler. Şehirlerde, yerleşim yerlerinde ve ormanlık alanlarda bulunan meşeler Kuzey Amerika, Batı Hint Adaları, Orta Amerika, Avrasya, Afrika ve Güney Amerika’nın bazı bölgelerinde yayılış gösterir.
Meşe ağacı alerjisi olan birçok hasta, ağaç, çimen veya çimen poleni gibi diğer alerjenlere maruz kaldıklarında semptomlar yaşayabilir, bu da özellikle polen mevsimleri çakıştığında hangi polenin semptomlara neden olduğunu belirlemeyi zorlaştırır.
Buna çapraz reaktivite denir ve vücudunuzun bağışıklık sistemi, farklı maddelerdeki proteinleri veya bileşenleri yapısal olarak benzer ya da biyolojik olarak ilişkili tanımlayarak bir yanıtı tetiklediğinde ortaya çıkar. Meşe poleni alerjisine bağlı reaksiyonlara neden olabilen diğer solunum yolu alerjenleri arasında çimen poleni, huş, kızılağaç, ela ve kayın polenleri yer alır.
Taze meyve veya çiğ sebze yedikten sonra ağız veya boğazda kaşıntı yaşıyorsanız, bazen polen gıda alerjisi sendromu (PFAS) olarak adlandırılan oral alerji sendromunuz (OAS) olabilir. Bu duruma, bağışıklık sisteminizin farklı alerjenlerde bulunan benzer proteinlere veya bileşenlere verdiği yanıt neden olur.
OAS’ta meşe için yaygın olarak kullanılan bitkisel gıdalar arasında elma, kiraz, şeftali, fındık, yer fıstığı, havuç ve kereviz bulunur. Meşe ağacı alerjisi için erken tedavinin yapılması da önemlidir. Meşe Ağacı Alerjisi Tedavi Fiyatları 2023 hakkında bilgi almak için bizlere ulaşabilirsiniz.
Whatsapp
Hemen Ara
